#امام_حسین_علیه_السلام

شیخ شوشتری در مقام تطبیق میان قرآن و حسین علیه السلام می فرماید:

«از عظمت بلکه معجزه قرآن آن است که تکرارش ملال آور نیست.
هر کتاب به هر شیرینی که باشد، چند مرتبه که آن را بخوانند ملال می آورد مگر قرآن که لطفش بیشتر می گردد».

شیخ می فرماید: «مصیبت حسین علیه السلام هم همین طور است. انسان هر چه بخواند یا بشنود، باز برایش تازه است.

دیگر آن که: نگاه کردن به خطّ قرآن عبادت است. تلاوت و گوش دادن به آن عبادت است. مرثیه حسین علیه السلام هم چنین است؛ خواندنش و گوش کردنش عبادت است؛ گریاندنش و گریه کردنش عبادت است: من بکی او ابکی او تباکی وجبت له الجنّة.[1]

از جمله تطبیقات آن که: قرآن مجید به جمیع شؤون، معجزه است؛ به فصاحت و بلاغت؛ به اخبار از آینده و.. . حسین هم به سر بریده اش، به اعضایش، به بدنش، همه معجزه است: بابی انت و امّی یا ابا عبداللَّه»!

پی نوشت
[1] بحارالأنوار: 44/ 289/ ح 29( با کمى تفاوت) ..
برگرفته از سایت حوزه نت